Asset Publisher
Hodowla lasu
Hodowla lasu to jeden z podstawowych działów gospodarki leśnej, którego zadaniem jest opieka i pomoc w rozwoju drzewka od nasiona do ogromnego drzewa. U podstaw tej sfery działalności stoi wielowiekowa obserwacja lasu i procesów w nim zachodzących przeprowadzona przez pokolenia leśników.
W każdym etapie rozwoju drzewostanu naśladujemy podpatrzone naturalne procesy występujące w przyrodzie.
Na początku ustalamy, jakie na konkretnej powierzchni mają rosnąć drzewa zależnie od gleby i siedliska oraz jak je rozlokować wykorzystując topografię terenu (np. niewielkie zagłębienia, wzniesienia i ich ekspozycję) otoczenie powierzchni oraz zaobserwowane zjawiska meteorologiczne.
Do sadzenia wykorzystujemy sadzonki drzew wyhodowane z miejscowych źródeł nasion, najlepiej przystosowanych do lokalnych warunków środowiska oraz posiadające najbardziej korzystne cechy dla gospodarki leśnej. W tym celu mamy wytypowane gospodarcze drzewostany nasienne, z których pozyskiwane są nasiona przeznaczone do wyhodowania sadzonek na szkółce leśnej, w Nadleśnictwie Cierpiszewo mieści się ona na terenie Leśnictwa Osiek.
Przed posadzeniem sadzonki z wyprzedzeniem przygotowujemy glebę. Obecnie wykorzystujemy do tego rodzaju prac pług leśny i frezę leśną. Praca tym ostatnim urządzeniem zapewnia dostarczenie maksymalnej ilości składników odżywczych z próchnicy dla rozpoczynającej swój rozwój sadzonki w całkiem obcym dla niej środowisku. Wiosną szybko przesadzamy drzewa leśne wyhodowane w szkółce w miejsca przygotowanej gleby. Pośpiech wynika z tego, że przesadzanie możemy rozpocząć dopiero wtedy, kiedy rozmarznie ziemia, gdy sadzonki pozostają w zimowym uśpieniu, oraz żeby zapewnić najlepsze warunki startowe dla małych drzewek.
Po posadzeniu troszczymy się o młody las. Sadzonki muszą wygrać wyścig o światło z rosnącymi wokół roślinami (zwykle trawami). Pomagamy im w tym, pielęgnując uprawy - wykaszając bądź zwalczając chemicznie trawy, spulchniając glebę wokół sadzonek.
W wyniku naturalnych czynników część młodych drzewek zamiera, pozostawiając puste powierzchnie, które trzeba ponownie obsadzić nowymi sadzonkami. Prace te nazywane są poprawkami.
W toku wzrostu drzewek wykonujemy szereg prac prowadzących do dalszego rozwoju uprawy. Wówczas prowadzimy zabieg zwany czyszczeniem wczesnym polegający na wykonaniu czynności mających na celu uzyskanie pożądanego składu gatunkowego i szybkiego zwarcia miedzy drzewami. Następuje szybki wzrost drzew i dochodzi do konkurencji o wszystkie składniki pokarmowe. Jest to moment, kiedy zaczynamy wykonywać zabieg zwany czyszczeniem późnym, podczas którego usuwamy drzewka chore, wadliwe, obumierające i obumarłe.
Wraz z dojrzewaniem drzewostanu zmieniają się zabiegi wykonywane przez nas. Kolejnym zabiegiem jest trzebież, podczas której usuwamy drzewa zamierające lub zagrażające, drzewom najlepszym (tzw. dorodnym), które w przyszłości stanowić będą piękny docelowy drzewostan.
Czasami w celu poprawy istniejących warunków sadzimy na tym etapie rozwoju dodatkowe sadzonki, w przyszłości wzbogacą one różnorodność gatunkową, hodowlaną i estetyczną docelowego drzewostanu. Nazywa się to wprowadzaniem podszytu lub drugiego piętra.
W taki sposób hodowany drzewostan dojrzewa i przychodzi czas na zmianę generacji. Wycinamy dorosłe osobniki a na ich miejsce sadzimy młode drzewka wyhodowane w szkółce. Historia się powtarza tak jak w naturze. Nasza działalność jest tylko naśladownictwem naturalnego cyklu przyrody, który czasami przyspieszamy.
Asset Publisher
Wiosna nowych drzew - okres odnowienia lasu
Wiosna nowych drzew - okres odnowienia lasu
Wiosna nowych drzew - okres odnowienia lasu
W lasach trwa ważny okres dla ich przyszłości, a mianowicie czas odnowienie lasu przez wprowadzenie nowego pokolenia drzew. To ważne zadanie realizowane jest głównie na wiosnę i jesień, gdy warunki pogodowe najbardziej sprzyjają takim działaniom. Wybór gatunków drzew do posadzenia zależy od charakterystyki gleby – na terenach bogatych w składniki odżywcze stawia się na gatunki liściaste, takie jak dąb czy buk, natomiast na uboższych gruntach przewaga przypada na gatunki iglaste, głównie sosny. Staramy się jednak wzbogacać te mniej żyzne siedliska, sadząc gatunki biocenotyczne np. jabłoń, jarząb, berberys czy bez czarny, które mają za zadanie podnieść bioróżnorodność lasu.
Nieodzownym elementem odnowienia jest staranne przygotowanie gleby przed posadzeniem młodych drzewek, co zapewnia im najlepsze możliwe warunki do wzrostu. Za proces sadzenia odpowiedzialny jest Zakład Usług Leśnych, działający pod czujnym okiem leśnika. Przed rozpoczęciem prac ważne jest dokładne określenie zagęszczenia poszczególnych gatunków sadzonek oraz zaplanowanie wieźby, czyli układu rozmieszczenia drzew, aby zoptymalizować wykorzystanie dostępnej przestrzeni i światła, wspierając tym samym rozwój młodych drzew.
Po zakończeniu sadzenia następuje etap oceny przez leśnika, który monitoruje rozwój nowego pokolenia drzew. W piątym roku życia uprawy przeprowadzana jest ocena udatności, aby zweryfikować, czy las rozwija się zgodnie z oczekiwaniami. Dokładne i przemyślane działania odnowieniowe umożliwiają lasom odnawianie się i rozwijanie, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju i zachowania bioróżnorodności.
fot. Wiktoria Kurnicka
