Wydawca treści
Regulamin ścieżki edukacyjnej
Regulamin
Ścieżki edukacyjnej
Podtoruńskie Bory
- Obszar Ścieżki jak i przyległe do niego tereny mogą stanowić źródło różnorakich zagrożeń (teren ogólnie dostępny, żywe organizmy, ukształtowanie terenu, warunki atmosferyczne, obiekty rekreacji i edukacji, bliskość drogi publicznej, miejsce pracy, itp.).
- Nie niszcz otaczającej Cię przyrody.
- Nie rozniecaj ognia poza miejscami do tego wyznaczonymi.
- Nie dewastuj tutejszych urządzeń.
- Używaj urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem.
- Dzieci muszą znajdować się pod opieką osób dorosłych.
- Za bezpieczeństwo dzieci znajdujących się na terenie ogrodu odpowiedzialność ponoszą ich opiekunowie.
- Za szkody wyrządzone przez dzieci odpowiadają rodzice lub opiekunowie.
- Dbaj o czystość tego miejsca, nie zaśmiecaj go.
- Nie pozostawiaj środków chemicznych ani opakowań po nich.
- W miarę możliwości zachowuj ciszę.
- Psy trzymaj na smyczy.
Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za wypadki powstałe podczas korzystania z obiektu. Użytkownicy korzystają z niego na własną odpowiedzialność i odpowiadają materialnie za wyrządzone szkody.
Numery alarmowe: 112, 997, 998, 999
NADLEŚNICTWO CIERPISZEWO, tel: 56 674 44 30 ; PAD: 730 281 847; cierpiszewo@torun.lasy.gov.pl; ul. Sosnowa 42, 87-165 Cierpice
Najnowsze aktualności
Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?
Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?
Instytut Badawczy Leśnictwa, na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, opracował ranking działań dodatkowych, których celem jest zwiększenie ilości dwutlenku węgla pochłanianego przez ekosystemy leśne. W naszych uwarunkowaniach przyrodniczych można podejmować różne działania w zależności cech oraz stanu ekosystemu leśnego.
Drzewa, w procesie fotosyntezy, pobierają dwutlenek węgla („gaz życia”) i przekształcają go w węgiel organiczny – magazynując w drewnie, ściółce czy wzbogacając glebę. W ten sposób ekosystemy leśne przyczyniają się do redukcji stężenia CO2 w atmosferze.
Zdolności lasów do pochłaniania dwutlenku węgla i łagodzenia zmian klimatycznych zależą od wielu czynników, np. wieku, składu gatunkowego czy stanu zdrowotnego drzewostanów. Czynniki zewnętrze (biotyczne i abiotyczne) lub nasze działania mogą wpływać na zmniejszenie lub zwiększenie tych możliwości.
Jednym z elementów prowadzonego przez LP projektu pn. „Lasy Węglowe” jest analiza możliwości certyfikacji dodatkowych ilości dwutlenku węgla, zmagazynowanych przy pomocy precyzyjnie dobranych technik zagospodarowania lasu (np. podsadzenia, wprowadzanie dodatkowych sadzonek czy zalesienia).
W ramach realizowanych na zlecenie DGLP prac badawczych i analiz powstał m.in. ranking działań dodatkowych w leśnictwie wskazujący, które z nich mają największy wpływ na sekwestrację CO2 w ekosystemach leśnych.
Dzięki monitoringowi powierzchni objętych działaniami dodatkowymi oraz powierzchni referencyjnych (gdzie prowadzono standardową gospodarkę leśną) możliwe było określenie szacowanego efektu dodatkowego, czyli ilości dodatkowo związanego węgla w perspektywie np. 30 lat jako efektu zmiany sposobu zagospodarowania lasu.
Prowadzone analizy wskazują, że największy potencjał zwiększania akumulacji węgla mają działania takie jak: podsadzenia, stosowanie dodatkowego wprowadzania sadzonek lub metody Sobańskiego, ochrona gleby podczas prac gospodarczych oraz odnowienie z samosiewu. Wysokie wartości wykazują odnowienia na terenach otwartych (obszary leśne – np. płazowizny, halizny) i zalesianie (obszary nieleśne), co potwierdza potencjał lasu w wiązaniu węgla i wprowadzanie go na terenach, na których go do tej pory nie było.
Ilość zgromadzonego w ekosystemie węgla będzie zależała od wielu czynników, zarówno biotycznych jak i abiotycznych, a także dotychczas prowadzonej gospodarki leśnej. Duże znaczenie w możliwościach doboru optymalnych działań dodatkowych będą mieć m.in. typ siedliska i bonitacji (czyli produktywności siedliska), a co się z tym wiąże, także dostępność wody.
Więcej o projektach LP związanych z ochroną klimatu dowiecie się na stronie: http://www.lasydlaklimatu.lasy.gov.pl
