Asset Publisher
Regulamin Izby Edukacji Leśnej
REGULAMIN KORZYSTANIA Z IZBY EDUKACJI LEŚNEJ „SZKOŁA POD SOSNAMI” PRZY NADLEŚNICTWIE CIERPISZEWO
Administratorem obiektu jest Nadleśnictwo Cierpiszewo
- Izba jest miejscem edukacji, wypoczynku i zabawy dzieci, młodzieży i dorosłych.
- Korzystanie z Izby jest możliwe tylko po uzgodnieniu z Nadleśnictwem osoby odpowiedzialnej.
- Izba i jej elementy powinny być wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem.
- Obszar Izby jak i przyległe do niego tereny mogą stanowić źródło różnorakich zagrożeń (teren ogólnie dostępny, żywe organizmy, ukształtowanie terenu, warunki atmosferyczne, obiekty rekreacji i edukacji, bliskość drogi publicznej, miejsce pracy, itp.).
- Na terenie ośrodka obowiązuje bezwzględny zakaz spożywania napojów alkoholowych, innych używek oraz palenia papierosów.
- Zabrania się także:
- niszczenia infrastruktury, eksponatów,
- zaśmiecania terenu,
- niszczenia zieleni,
- puszczania wolno zwierząt,
- hałasowania,
- chodzenia bez uzgodnienia poza wyznaczonymi ścieżkami,
- palenia ognisk poza miejscem wyznaczonym i bez uzgodnienia z Nadleśnictwem osoby odpowiedzialnej.
- Dzieci mogą przebywać jedynie pod opieką nauczyciela, rodzica czy innego dorosłego opiekuna ponoszącego całkowitą odpowiedzialność za dziecko.
- Nadleśnictwo Cierpiszewo nie ponosi odpowiedzialności za wypadki powstałe podczas korzystania z obiektu. Użytkownicy korzystają z niego na własną odpowiedzialność i odpowiadają materialnie za wyrządzone szkody.
- Za rzeczy pozostawione w Izbie i jej otoczeniu Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności.
- Należy stosować się do wskazówek pracowników Nadleśnictwa Cierpiszewo.
- Wszelkie zauważone nieprawidłowości, uszkodzenia urządzeń, zagrożenia mające wpływ na bezpieczeństwo uczestniczących należy bezzwłocznie zgłaszać do Nadleśnictwa.
Numery alarmowe: 112, 997, 998, 999
NADLEŚNICTWO CIERPISZEWO, tel: 56 674 44 30; PAD: 730 281 847; cierpiszewo@torun.lasy.gov.pl; ul. Sosnowa 42, 87-165 Cierpice
Asset Publisher
Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?
Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?
Instytut Badawczy Leśnictwa, na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, opracował ranking działań dodatkowych, których celem jest zwiększenie ilości dwutlenku węgla pochłanianego przez ekosystemy leśne. W naszych uwarunkowaniach przyrodniczych można podejmować różne działania w zależności cech oraz stanu ekosystemu leśnego.
Drzewa, w procesie fotosyntezy, pobierają dwutlenek węgla („gaz życia”) i przekształcają go w węgiel organiczny – magazynując w drewnie, ściółce czy wzbogacając glebę. W ten sposób ekosystemy leśne przyczyniają się do redukcji stężenia CO2 w atmosferze.
Zdolności lasów do pochłaniania dwutlenku węgla i łagodzenia zmian klimatycznych zależą od wielu czynników, np. wieku, składu gatunkowego czy stanu zdrowotnego drzewostanów. Czynniki zewnętrze (biotyczne i abiotyczne) lub nasze działania mogą wpływać na zmniejszenie lub zwiększenie tych możliwości.
Jednym z elementów prowadzonego przez LP projektu pn. „Lasy Węglowe” jest analiza możliwości certyfikacji dodatkowych ilości dwutlenku węgla, zmagazynowanych przy pomocy precyzyjnie dobranych technik zagospodarowania lasu (np. podsadzenia, wprowadzanie dodatkowych sadzonek czy zalesienia).
W ramach realizowanych na zlecenie DGLP prac badawczych i analiz powstał m.in. ranking działań dodatkowych w leśnictwie wskazujący, które z nich mają największy wpływ na sekwestrację CO2 w ekosystemach leśnych.
Dzięki monitoringowi powierzchni objętych działaniami dodatkowymi oraz powierzchni referencyjnych (gdzie prowadzono standardową gospodarkę leśną) możliwe było określenie szacowanego efektu dodatkowego, czyli ilości dodatkowo związanego węgla w perspektywie np. 30 lat jako efektu zmiany sposobu zagospodarowania lasu.
Prowadzone analizy wskazują, że największy potencjał zwiększania akumulacji węgla mają działania takie jak: podsadzenia, stosowanie dodatkowego wprowadzania sadzonek lub metody Sobańskiego, ochrona gleby podczas prac gospodarczych oraz odnowienie z samosiewu. Wysokie wartości wykazują odnowienia na terenach otwartych (obszary leśne – np. płazowizny, halizny) i zalesianie (obszary nieleśne), co potwierdza potencjał lasu w wiązaniu węgla i wprowadzanie go na terenach, na których go do tej pory nie było.
Ilość zgromadzonego w ekosystemie węgla będzie zależała od wielu czynników, zarówno biotycznych jak i abiotycznych, a także dotychczas prowadzonej gospodarki leśnej. Duże znaczenie w możliwościach doboru optymalnych działań dodatkowych będą mieć m.in. typ siedliska i bonitacji (czyli produktywności siedliska), a co się z tym wiąże, także dostępność wody.
Więcej o projektach LP związanych z ochroną klimatu dowiecie się na stronie: http://www.lasydlaklimatu.lasy.gov.pl
