Asset Publisher
Zagrożenia w lesie
Las – najspokojniejsze miejsce, gdy pozna się jego niebezpieczne strony
- W lesie mieszkają dzikie zwierzęta, są one nieoswojone i mogą być dla nas niebezpieczne, nie należy się do nich zbliżać, szczególnie jeśli nie mamy pewności co do ich reakcji m.in.: samice z młodymi, zwierzę o dziwnym zachowaniu lub wyglądzie mogące być zarażone wścieklizną (np. nieoddalające się na widok człowieka).
- Niektóre niebezpieczne zwierzęta bywają trudne do spostrzeżenia, możemy na nie nadepnąć (np. żmija zygzakowata), albo nawet ich nie zauważać np. kleszcze.
- Niektóre zwierzęta przenoszą choroby groźne dla ludzi mi.in. kleszcze – boleriozę i odkleszczowe zapalenie mózgu, ssaki – wściekliznę.
- Na roślinach (np. jagodach), które zbieramy w lesie, mogą znajdować się pasożyty, przenoszone przez zwierzęta mieszkające w lesie. Pamiętajmy, żeby po powrocie do domu dokładnie umyć zebrane owoce.
- Zbierajmy tylko te rośliny i grzyby które znamy i mamy pewność że nie są trujące. Można spotkać gatunki trujące, wyglądem przypominające jadalne.
- Bezwzględnie omijamy miejsca, gdzie prowadzone są jakiekolwiek prace leśne szczególnie ścinka drzew. Oznaczone są one na najbliższych „drogach leśnych” specjalnymi tablicami z zakazem wstępu. To miejsca szczególnie niebezpieczne!
- Czasami, w celu ratowania trwałości lasu, mogą być prowadzone wielkopowierzchniowe lotnicze opryski chemiczne – nie należy wtedy przebywać w lesie. Informację o tym można znaleźć w intrnecie na stronie nadleśnictwa oraz Mapie zakazów wstępu do lasu Banku Danych o Lasach.
- W lesie odbywają się polowania indywidualne oraz zbiorowe.
- Czasami możemy natknąć się na wnyki, sidła i inne pułapki stosowane przez kłusowników, wtedy należy jak najszybciej się oddalić, zapamiętać miejsce oraz zadzwonić do Nadleśnictwa, tel. 56 674 44 30.
- Drogi leśne oraz teren lasu nie jest równy. Podczas wędrówki spotkamy niejeden dół, wystający korzeń, suche piaski. Pamiętajmy o wygodnych butach oraz uważnym stawianiu kroków.
- W Nadleśnictwie Cierpiszewo szczególnie trzeba uważać na pożary. W latach 90-ych wybuchł bardzo niebezpieczny pożar, co roku zdarzają się mniejsze. Gdy widzimy oznaki (np. dym, uciekające zwierzęta, płomienie) należy jak najszybciej się oddalić, zapamiętać miejsce i powiadomić Straż Pożarną 998 lub Punkt Alarmowo Dyspozycyjny Nadleśnictwa, tel. 730 281 847.
- Łatwo się zgubić gdy nie zna się terenu, w lesie nie wszędzie występuje zasięg sieci komórkowej i nie zawsze możemy się też zlokalizować na podstawie charakterystycznych elementów terenu, w czasie spaceru nie należy zbaczać ze znanych szlaków.
- Burza oraz wietrzne dni nie są dobrym czasem na wędrówkę po lesie, często nawet kilka dni po wichurze może być niebezpiecznie – np. przez uszkodzone spadające gałęzie.
- Nawet w zwykłe dni z drzew mogą spadać gałęzie, czy szyszki, dlatego nie należy podchodzić do drzew wyglądających inaczej niż pozostałe, mocno oblodzonych, ośnieżonych, pochylonych, z dziuplami, które świadczą o zgniliźnie pnia.
- Przede wszystkim warto obserwować otoczenie, las jest niesamowicie pociągający i piękny, warto go odwiedzać, ale trzeba przede wszystkim pamiętać, że las to żywa struktura, w której ciężko zachować standardy bezpieczeństwa., ale zawsze przyda się zachowanie rozsądku i ostrożności.
Zachęcamy do zapoznania się z publikacją "Co zrobić w lesie, gdy..." wydaną przez Centrum Informacyjne Lasów Państwowych. Warto zagłębić się w nią z dzieciakami 😊
Zapraszamy do bezpiecznego korzystania z lasów Nadleśnictwa Cierpiszewo. W przypadku zauważenia zagrożenia prosimy o pilne powiadomienie Nadleśnictwa lub właściwych służb (112, 997, 998, 999). Nadleśnictwo na bieżąco usuwa lub ogranicza zagrożenia znajdujące się w lesie.
Asset Publisher
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Na mocy Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dniem 20 grudnia 2024 roku został utworzony na terenie Nadleśnictwa Dąbrowa leśny rezerwat przyrody - „Zbocza Świętopełka”.
Rezerwat położony jest w powiecie świeckim, na terenie gminy Świecie i obejmuje stoki Doliny Dolnej Wisły wraz z wcinającym się w nie jarem „Czerwonej Wody”, nieopodal miejscowości Sartowice i Wiąg. Nazwa rezerwatu nawiązuje do ukształtowania terenu oraz osoby Świętopełka II, który osiedlił się w XIII wieku na tych terenach, w miejscowości Sartowice i jako pierwszy podjął walkę z dominacją Zakonu Krzyżackiego na ziemiach polskich.
Rezerwat „Zbocza Świętopełka” o powierzchni 31,52 ha wraz z otuliną o powierzchni 136,73 ha został utworzony w celu zachowania grądu zboczowego porastającego stoki Doliny Dolnej Wisły i zachodzących w nim procesów odnowy oraz starzenia się drzewostanu, a także gatunków z nim związanych. Ze względu na dominujący przedmiot ochrony jest to rezerwat florystyczny.
Leśnicy, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju, chronią tereny cenne przyrodniczo m. in. poprzez zaniechanie prowadzenia na nich gospodarki leśnej. Jeden z takich obszarów stanowi utworzony rezerwat przyrody, znajdujący się na terenie Leśnictwa Grabowiec, w oddz. 246 i 247, w następstwie czego od kilkudziesięciu lat dochodzi w nim do naturalnych procesów starzenia i odnawiania się drzewostanu.
Kilkanaście lat temu wyznaczono z Sartowic do Świecia szlak pieszy czarny PTTK „Na Diabelce” oraz „Nadwiślański Szlak Świętego Jakuba”. Ich przebieg pokrywa się z wyznaczoną pieszą ścieżką przez rezerwat. Takie działanie ma na celu skanalizowanie ruchu turystycznego, a tym samym ochronę szaty roślinnej rezerwatu przed wydeptaniem oraz umożliwia społeczeństwu obserwację wielopokoleniowego drzewostanu. Wędrując szlakiem możemy podziwiać okazałe, ponad 250-letnie, objęte ochroną pomnikową dęby, a także ponad stuletnie graby, wiązy, jesiony, klony czy lipy.
W zachodniej części rezerwatu znajduje się rozległy jar „Czerwonej Wody”, który stanowi wyraźne rozgraniczenie między wznoszącymi się na lewym brzegu Wisły Czarcimi Górami, a Niziną Sartowicko-Nowską. W dole wąwozu płynie strumień, mający swój początek z niewielkiego jeziora Radoń, położonego na południe od wsi Czaple. W strumieniu tym stwierdzono występowanie cennych pod kątem przyrodniczym gatunków ryb, takich jak piskorz, koza czy różanka.
Wiosną na terenie rezerwatu możemy podziwiać kobierce z pięknie kwitnącą kokoryczą pustą, kokoryczką wonną, przylaszczką pospolitą, barwinkiem pospolitym, miodunką ćmą, fiołkiem leśnym, zawilcem gajowym czy zawilcem żółtym, a także gwiazdnicą gajową.
Położenie rezerwatu na zboczach Doliny Dolnej Wisły oraz ukształtowanie terenu to doskonałe miejsce dla życia wielu gatunków przedstawicieli fauny, w tym entomofauny.
Na terenie rezerwatu znajdują się pozostałości po cmentarzu ewangelickim
z II połowy XIX wieku z pojedynczymi płytami nagrobnymi.