Asset Publisher
Regulamin miejsca na ognisko
Regulamin udostępniania turystom gruntów leśnych zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe - Nadleśnictwo Cierpiszewo
Przy osadzie leśnej Dybowo
- Nadleśniczy Nadleśnictwa Cierpiszewo oświadcza, że jest zarządcą gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa – pododdział 215j leśnictwa Nieszawka obrębu leśnego Zawiszyn o ogólnej powierzchni 0,86 ha, znajdującego się na działce ewidencyjnej 2046/5, obręb ewidencyjny Cierpice, udostępnionego turystyce leśnej.
- Nadleśnictwo umożliwia korzystanie z gruntu wskazanego w punkcie 1. w granicach oznaczonych na załączonym wydruku z leśnej mapy numerycznej.
- Udostępniony teren nie jest objęty monitoringiem całodobowym wobec powyższego Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za mienie utracone, skradzione, uszkodzone.
- Osoby korzystające w sposób indywidualny w celach turystycznych z terenów udostępnionych zobowiązane są do:
- utrzymywania porządku na udostępnionym terenie oraz na obszarach przyległych,
- nie popełniania zakazanych prawem czynności, wskazanych w art. 30 ustawy o lasach innych niedopuszczalnych działań,
- przestrzegania czasu ciszy nocnej obowiązującej od godz. 22:00 do godz. 6:00,
- nie wnoszenia i nie spożywania na terenie jakichkolwiek środków odurzających lub alkoholu,
- przestrzegania zaleceń i zakazów umieszczonych na znakach i tablicach informacyjnych znajdujących się na udostępnionym terenie,
- korzystania z terenu zgodnie z obowiązującymi przepisami przeciwpożarowymi,
- odpowiedniego zabezpieczenia posiadanego mienia w tym wartościowych przedmiotów osobistych,
- parkowania pojazdów mechanicznych, rowerów lub innych środków transportu w miejscach wyznaczonych do postoju,
- korzystania z udostępnionej infrastruktury porządkowej
Naruszenie postanowień niniejszego regulaminu uprawnia Nadleśnictwo do zastosowania przewidzianych prawem sankcji.
- Nadleśnictwo może wnieść dodatkowe obostrzenia dla uczestników korzystających z terenu jeśli uzna to za konieczne dla realizacji celów bezpieczeństwa.
- Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie skutki wypadków na osobie lub w mieniu jakie mogą powstać u osób korzystająca z gruntu leśnego oraz za szkody powstałe na skutek pożaru lasu, wiatrołomów, wywrotów drzew, oraz oddziaływania flory i fauny leśnej.
- Osoby poruszające się po udostępnionym terenie zobowiązane są do zachowania szczególnej ostrożności w pobliżu drzew martwych, ważnych
dla ekosystemu leśnego, których spadające fragmenty mogą stanowić zagrożenie.
- Osoby, które mają pod swoją opieką psy zobowiązane są do posiadania aktualnego świadectwa szczepień. Psy winny przebywać na uwięzi
lub w kagańcach. Nieczystości zwierząt domowych winny być usuwane niezwłocznie do pojemników posadowionych na udostępnionym gruncie.
- Zgodę na rozpalenie ogniska wydaje Nadleśniczy w formie pisemnej poprzez Porozumienie podpisane przez obie strony.
W celach opałowych można wykorzystywać jedynie odpady drzewne znajdujące się przy posadowionej na terenie wiacie drewnianej. Zabrania się samodzielnego wycinania drzew i krzewów.
- Za wszelkie uszkodzenia spowodowane w infrastrukturze będącej własnością Nadleśnictwa odpowiedzialność ponosi osoba która szkodę wyrządziła
lub jej przedstawiciel ustawowy.
- Osoby przebywające na udostępnionym terenie są zobowiązane do bezwzględnego podporządkowania się poleceniom wydawanym przez pracowników Służby Leśnej lub innych pracowników nadleśnictwa jeśli wskazują one na powstałe naruszenia lub ich działania służą bezpieczeństwu osób, mienia
i ochrony lasu.
- Skargi i wnioski można składać pod adresem e-mail cierpiszewo@torun.lasy.gov.pl lub nr telefonu 56 674 44 30.
- W przypadku powstałego zagrożenia należy niezwłocznie powiadomić odpowiednie służby oraz Nadleśnictwo pod nr tel. 56 674 44 30
lub PAD 730 281 847
Przy leśniczówce Zielona
- Nadleśniczy Nadleśnictwa Cierpiszewo oświadcza, że jest zarządcą gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa – część pododdziału 258f leśnictwa Zielona obrębu leśnego Cierpiszewo, o ogólnej powierzchni 0,16 ha, znajdującego się na działce ewidencyjnej 2069/5, obręb ewidencyjny Zawiszyn, udostępnionego turystyce leśnej.
- Nadleśnictwo umożliwia korzystanie z gruntu wskazanego w punkcie 1 w granicach oznaczonych na załączonym wydruku
z leśnej mapy numerycznej.
- Udostępniony teren nie jest objęty monitoringiem całodobowym wobec powyższego Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za mienie utracone, skradzione, uszkodzone.
- Osoby korzystające w sposób indywidualny w celach turystycznych z terenów udostępnionych zobowiązane są do:
- utrzymywania porządku na udostępnionym terenie oraz na obszarach przyległych,
- nie popełniania zakazanych prawem czynności, wskazanych w art. 30 ustawy o lasach innych niedopuszczalnych działań,
- przestrzegania czasu ciszy nocnej obowiązującej od godz. 22:00 do godz. 6:00,
- nie wnoszenia i nie spożywania na terenie jakichkolwiek środków odurzających lub alkoholu,
- przestrzegania zaleceń i zakazów umieszczonych na znakach i tablicach informacyjnych znajdujących się na udostępnionym terenie,
- korzystania z terenu zgodnie z obowiązującymi przepisami przeciwpożarowymi,
- odpowiedniego zabezpieczenia posiadanego mienia w tym wartościowych przedmiotów osobistych,
- parkowania pojazdów mechanicznych, rowerów lub innych środków transportu w miejscach wyznaczonych do postoju,
- korzystania z udostępnionej infrastruktury porządkowej
Naruszenie postanowień niniejszego regulaminu uprawnia Nadleśnictwo do zastosowania przewidzianych prawem sankcji.
- Nadleśnictwo może wnieść dodatkowe obostrzenia dla uczestników korzystających z terenu jeśli uzna to za konieczne dla realizacji celów bezpieczeństwa.
- Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie skutki wypadków na osobie lub w mieniu jakie mogą powstać u osób korzystająca z gruntu leśnego oraz za szkody powstałe na skutek pożaru lasu, wiatrołomów, wywrotów drzew, oraz oddziaływania flory i fauny leśnej.
- Osoby poruszające się po udostępnionym terenie zobowiązane są do zachowania szczególnej ostrożności w pobliżu drzew martwych, ważnych
dla ekosystemu leśnego, których spadające fragmenty mogą stanowić zagrożenie.
- Osoby, które mają pod swoją opieką psy zobowiązane są do posiadania aktualnego świadectwa szczepień. Psy winny przebywać na uwięzi
lub w kagańcach. Nieczystości zwierząt domowych winny być usuwane niezwłocznie do pojemników posadowionych na udostępnionym gruncie.
- Zgodę na rozpalenie ogniska wydaje Nadleśniczy w formie pisemnej poprzez Porozumienie podpisane przez obie strony.
W celach opałowych można wykorzystywać jedynie odpady drzewne znajdujące się przy posadowionej na terenie wiacie drewnianej. Zabrania się samodzielnego wycinania drzew i krzewów.
- Za wszelkie uszkodzenia spowodowane w infrastrukturze będącej własnością Nadleśnictwa odpowiedzialność ponosi osoba która szkodę wyrządziła
lub jej przedstawiciel ustawowy.
- Osoby przebywające na udostępnionym terenie są zobowiązane do bezwzględnego podporządkowania się poleceniom wydawanym przez pracowników Służby Leśnej lub innych pracowników nadleśnictwa jeśli wskazują one na powstałe naruszenia lub ich działania służą bezpieczeństwu osób, mienia
i ochrony lasu.
- Skargi i wnioski można składać pod adresem e-mail cierpiszewo@torun.lasy.gov.pl lub nr telefonu 56 674 44 30.
- W przypadku powstałego zagrożenia należy niezwłocznie powiadomić odpowiednie służby oraz Nadleśnictwo pod nr tel. 56 674 44 30
lub PAD 730 281 847.
Asset Publisher
„Jezierzba" – wyjątkowy obszar w Borach Tucholskich
„Jezierzba" – wyjątkowy obszar w Borach Tucholskich
Utworzenie rezerwatu „Torfowisko Jezierzba”, położonego na terenie Nadleśnictwa Woziwoda, jest końcowym efektem kilkuletniej pracy naukowców oraz leśników, przede wszystkim współpracy nadleśnictwa z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu podczas realizacji projektu pn. „Ochrona cennych ekosystemów Borów Tucholskich”.
Obiekt powołano w grudniu minionego roku zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy. Obejmuje obszar 36,97 ha śródleśnych torfowisk, lasów bagiennych i śródleśnych łąk. Rezerwat chroni rzadkie gatunków roślin i cenne mokradła, którymi są torfowiska, stanowiące zaledwie 4 % powierzchni naszego kraju…
Wyjątkowe miejsce…
Kompleks torfowiskowy „Jezierzba” zachował się w bardzo dobrym stanie. Torfowisko otoczone jest rozległymi łąkami i zachwyca pięknym, nietypowym krajobrazem, przełamującym monotonię borów z dominującą sosną. Jednak szczególnie cenne są walory przyrodnicze tego miejsca, czyli bardzo dobrze zachowane torfowisko z dominacją mszaru kępowego torfowca magelańskiego (zespołu Andromedo-Sphagnetum magellanici), w którym można zaobserwować znaczny udział torfowica brodawkowatego (Sphagnum papillosum)- gatunku charakterystycznego dla torfowisk atlantyckich. Jest to z pewnością jedno z największych torfowisk w regionie Borów Tucholskich z dominacją tego rzadkiego gatunku torfowca. Ochroną objęto jednocześnie siedliska przyrodnicze Natura 2000 czyli: murawy bliźniczkowe, torfowiska wysokie oraz przejściowe, bory bagienne i wilgotne oraz lasy bagienne.
Uwagę specjalistów badających florę przykuł fakt występowania na torfowisku dużej różnorodności mszaków (w tym ponad 10 gatunków torfowców). Wśród chronionych przedstawicieli mchów należy wymienić m.in.: krzywoszczeć torfową (Campylopus pyriformis), płonnik cienki (Polytrichum strictum), próchniczek błotny (Aulacomnium palustre), drabik drzewkowaty (Climacium dendroides). Niezwykle interesująca jest różnorodność wątrobowców, w tym gatunków chronionych. Na ple obserwuje się nagromadzenie rzadkich i chronionych gatunków roślin naczyniowych np. modrzewnicy pospolitej (Andromeda polifolia), przygiełki białej (Rynchospora alba), bagnicy torfowej (Scheuchzeria palustris), bagna zwyczajnego (Ledum palustre), rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia), turzycy bagiennej (Carex limosa) oraz obecność bardzo rzadkiego, reliktowego gatunku- fiołka torfowego (Viola epipsila).
Jak wiemy ochrona torfowisk ma nie tylko znaczenie przyrodnicze, ale także klimatyczne. Magazynują bowiem duże ilości węgla, zapobiegając jego emisji do atmosfery oraz stanowią naturalny rezerwuar wody. Należy podkreślić konieczność czynnej ochrony tego typu ekosystemów. Ważne jest, aby zapobiegać osuszaniu obiektów i „magazyn węgla” utrzymać w stanie silnie uwilgotnionym. Bierna ochrona lub co gorsze jej brak może prowadzić do uwalniania się zgromadzonych w pokładach torfu zasobów do atmosfery.
Pod okiem naukowców
Można uznać, że początek działań zmierzających do ochrony torfowisk w środku Borów Tucholskich nastąpił z chwilą rozpoczęcia przez nadleśnictwa Woziwoda i Tuchola projektu. pn."Ochrona cennych ekosystemów Borów Tucholskich", realizowanego przez ostatnie trzy lata, dzięki otrzymaniu dotacji z funduszy zewnętrznych (głównie Europejskiego Obszaru Gospodarczego). Jednym z wielu zadań projektowych było wykonanie inwentaryzacji siedlisk podmokłych oraz oceny stanu ich zachowania. Działaniom towarzyszyły różne formy edukacji na temat ochrony mokradeł, począwszy od zajęć i warsztatów skierowanych do młodzieży szkolnej, poprzez konferencje naukowe do wydania publikacji pt. „Jak chronić torfowiska w lasach?”, stanowiącej cenne kompendium wiedzy i „dobrych praktyk” dla osób zainteresowanych omawianą problematyką. Powstanie rezerwatu „Torfowisko Jezierzba” jest więc końcowym wynikiem pracy naukowców oraz leśników, współpracy Nadleśnictwa Woziwoda, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Norwegian Institute for Nature Research. W latach 2022-2023 naukowcy wiele godzin spędzili na prowadzeniu badań naukowych torfowisk Borów Tucholskich.
Na czym polegały badania? Na podstawie pobieranych z osadów jeziornych i torfowych próbek przeanalizowano około 300 letnią historię rozwoju torfowiska Jezierzba, posługując się metodami paleoekologicznymi i dendrochronologią. W pokładach torfu bowiem, w warunkach beztlenowych, mogą zachować się przykład szczątki roślin i zwierząt, ziarna pyłu, pozostałości mikroorganizmów lub nasiona roślin, stanowiąc źródło cennej wiedzy. Z kolei metoda analizy dendrochronologicznej słojów rocznych drewna dostarcza informacji na temat zmian klimatycznych oraz ekologicznych, które miały miejsce w danym czasie, z uwzględnieniem ekstremalnych zdarzeń typu gradacje owadów i susze. Do analizy pobrano próby z najstarszych drzew pobliskich okazów sosny zwyczajnej. Dla zmapowania roślinności torfowiska oraz rozpoznania miąższości torfu wykorzystywano z kolei metody teledetekcyjne.
Integracja różnych metod badawczych zobrazowała historię torfowiska, dostarczyła wiele danych o zmianie klimatu, faunie i florze występującej na tym terenie w minionych stuleciach. Potwierdzono w ten sposób unikatową wartość przyrodniczą terenu utworzonego rezerwatu i zasadność objęcia ochroną.
Jeziorna, Jezierzba i jezierza…
Historia torfowiska sięga XIX wieku, kiedy było częścią większego kompleksu jeziorno-torfowiskowego. Intensywna melioracja prowadzona w przeszłości dla pozyskania gruntów rolnych doprowadziła do zaniku jeziora Kloce. Same torfowiska jednak przetrwały i nadal pełnią kluczową rolę w ekosystemie. Uległy jednak zmianie wskutek zmian klimatu, składu gatunkowego lasów i działalności człowieka. W ciągu ostatnich trzystu lat zmieniło się otoczenie torfowiska. Obecnie przyległy las tworzą monokultury sosnowe, wcześniej rosły w tym miejscu lasy mieszane.
Skąd się wzięło określenie Jezierzba ? Przesłanki do wyboru takiej nazwy mają podłoże historyczne i naukowe. Teren rezerwatu umiejscowiony jest w obniżeniu, które obejmowało dawne jezioro Kloce i ciągnęło się w kierunku Jeziora Okonińskiego. Z map tworzonych w latach 30 XIX wynika, że były w tym miejscu jeziora Kloce i Kały, celowo odwadniane. Jezioro Kloce znajduje się jeszcze na mapach topograficznych z lat 60 XX w – obecnie całkowicie zanikło. Do jezior przylegało rozległe torfowisko oraz łąki przy miejscowości Jeziorna, nazywaną przez miejscową społeczność „Jezierzbą”. Co ciekawe podczas badań naukowych w pokładach torfowiska zostały znalezione nasiona rośliny wodnej o nazwie „jezierza” (łac. Najas). Jest to dowód nie tylko na jeziorne pochodzenie obiektu, ale z pewnością „znalezisko” przyczyniło się do powstania lokalnej nazwy rezerwatu.
Utworzenie rezerwatu to ważny krok w kierunku zachowania unikatowych ekosystemów Borów Tucholskich. Dzięki zaangażowaniu naukowców i leśników udało się stworzyć wyjątkowy obszar chroniony. Teren ten otoczony jest 67 hektarową otuliną. W przyszłości planuje się powiększenie rezerwatu. Jednak aby to mogło nastąpić konieczne jest pozyskanie gruntów stanowiących własność prywatną położoną w południowo-wschodniej części torfowiska. Obszar nie jest obecnie intensywnie użytkowany przez ludzi, co sprzyja ochronie tego unikatowego ekosystemu. W przyszłości możliwe jest jednak wyznaczenie szlaków turystycznych oraz kontrolowane udostępnienie rezerwatu dla odwiedzających.
