Asset Publisher Asset Publisher

Obszary Natura 2000

30.10.2017 | Andrzej Szafkowski

Panaama z wieży na Wisłę - mniejszy plan(fot. DK).JPG

Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.

Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:

obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i zwierząt.

Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.
Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40 proc. gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.

Na terenie naszego nadleśnictwa wyznaczone są trzy obszary Natura 2000:

Obszar specjalnej ochrony OSO Natura 2000 Dolina Dolnej Wisły (kod obszaru PLB040003) został zaliczony w listopad 2004 roku do wykazu OSO na podstawie Dyrektywy 79/409/EWG (tzw. Dyrektywy Ptasiej) obejmuje powierzchni 33559 ha znajduje si w województwach kujawsko-pomorskim oraz pomorskim.
Przedmiotem ochrony są tu gatunki ptaków wymienione w załączniku I Dyrektywy Ptasiej. Dolina stanowi teren lęgowy dla około 180 gatunków ptaków, a także bardzo ważną ostoję dla ptaków migrujących i zimujących.

Dla powyższego obszaru w 2015 roku ustanowiono plan zadań ochronnych, który został w 2017 roku znowelizowany.

Na skraju skarpy wiślanej (fot. DK)

Dybowska Dolina Wisły (kod obszaru PLH040011) w grudniu 2008 roku został zatwierdzony jako Obszar o Znaczeniu Wspólnotowym (OZW). Obszar obejmuje 11 km odcinek rzeki Wisły wraz z terenami zalewowymi między Dybowem a Przyłubiem. Całkowita powierzchnia obszaru wynosi około 1392 ha.
Obszar Dybowska Dolina Wisły chroni 11 typów chronionych siedlisk nadrzecznych oraz związanych z nimi gatunków roślin i zwierząt. W Dolinie notowano m.in. 23 gatunki ptaków wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej a także niektóre gatunki zwierząt wymienionych w Załączniku II Dyrektywy Siedliskowej (bóbr europejski, wydra europejska, kumak nizinny, minóg rzeczny, łosoś szlachetny, boleń, a także czerwończyk nieparek).

Dla powyższego obszaru w 2014 roku ustanowiono plan zadań ochronnych, który został w 2015 roku znowelizowany.

Leniec w Chorągiewce (kod obszaru PLH 040044). Na terenie Nadleśnictwa Cierpiszewo zajmuje powierzchnię 6,31 ha. Stanowisko leńca obejmuje 17 odrębnych skupień, ciągnących się wzdłuż poboczy starej szosy w kompleksie borów sosnowych, pomiędzy szosą a ścianą lasu. Jest to jedno z liczniejszych w regionie kujawsko-pomorskim stanowisk leńca bezpodkwiatkowego. Spotyka się tu również cenne murawy psammofilne i kserotermiczne, a także fragmenty wrzosowisk.

Dla powyższego obszaru w 2016 roku ustanowiono plan zadań ochronnych.

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Utrzymać trwałość lasów

12.03.2025 | Honorata Galczewska

Postępujące zmiany w wymiarze globalnym, odciskają również piętno w lokalnych ekosystemach. Od lat obserwujemy, jak przyroda boryka się z coraz liczniej i gwałtowniej występującymi czynnikami, które mogą prowadzić do degradacji lasu. Historia ostatnich stu lat nie pozwala zapomnieć o wielkich gradacjach owadów, czy pożarach lasu. W ostatnich latach obserwujemy stale zwiększający się deficyt wody, wzrost liczby upalnych dni oraz coraz częściej występujące huraganowe wiatry.

Utrzymanie trwałości lasów staje się coraz częstszym przedmiotem dyskusji naukowców i praktyków. Jednym z przyjętych kierunków długodystansowego działania są prace powołanego w ubiegłym roku Zespołu konsultacyjnego ds. działań ochronno-hodowlanych w osłabionych i uszkodzonych drzewostanach na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.

W skład Zespołu wchodzą przedstawiciele jednostek naukowych oraz leśnicy, zarówno specjalizujący się w określonych dziedzinach, jak i gospodarujący na obszarach dotkniętych wyżej wspomnianymi czynnikami.

Wśród naukowców zaproszonych do pracy w zespole, znajdują się:

- prof. dr hab. Stanisław Drozdowski - Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie;

- prof. dr hab. Bogdan Chojnicki - Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu;

- prof. dr hab. Andrzej Jagodziński - Instytut Dendrologii Polskiej Akademii Nauk w Kórniku;

- dr hab. inż. Radosław Plewa - Instytut Badawczy Leśnictwa.

Z kolei leśnicy, będący członkami zespołu, na co dzień pracują w różnych jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych, dzięki czemu prezentują różne spojrzenie na dyskutowane tematy. Członkami zespołu są:

- dr inż. Bożydar Neroj Naczelnik Wydziału Urządzania Lasu Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych;

- dr inż. Mikołaj Ziemblicki Zastępca Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu (Przewodniczący zespołu);

- dr inż. Maciej Kuss Naczelnik Wydziału Hodowli Lasu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu;

- Michał Piotrowski Naczelnik Wydziału Ochrony Lasu i Zasobów Przyrodniczych (zastępca Przewodniczącego zespołu);

- Stefan Konczal emerytowany Nadleśniczy Nadleśnictwa Woziwoda;

- Wojciech Wojtasiński Nadleśniczy Nadleśnictwa Miradz;

- Wioletta Sieg Zastępca nadleśniczego Nadleśnictwa Lutówko;

- Mateusz Stopiński Inżynier nadzoru w Nadleśnictwie Toruń

oraz

- Izabela Waszak i Piotr Fleischer z Zespołu Ochrony Lasu w Gdańsku.

Celem prac zespołu jest opracowanie opinii i wniosków doradczych, które będą podstawą rozwiązań problemów, dotykających lasy. Kompleksowe podejście do ekosystemu leśnego, uwzględniające zapobieganie skutkom czynników zagrażających trwałości lasu, jest wyzwaniem, którego podjęli się członkowie zespołu.

Zapraszamy do obejrzenia pierwszej części relacji ze spotkania, które miało miejsce w ostatnich dniach lutego. Kolejne relacje zostaną opublikowane niebawem.