Drzewa zgryzowe jako element ochrony lasów

W zimowej scenerii lasu, podczas popołudniowego spaceru, trudno nie zauważyć licznych ściętych drzew. To jednak nie dzieło przypadku, lecz celowy zabieg mający spełniać funkcję swoistego bufetu dla miejscowych mieszkańców leśnych ostępów, takich jak jelenie, sarny czy łosie. Jednocześnie ma to kluczowe znaczenie w ochronie lasu, szczególnie w kontekście ograniczenia szkód w uprawach i młodnikach, które stają się mniej narażone na zgryzanie przez zwierzynę.

Mowa tu oczywiście o tzw. drzewach zgryzowych, specjalnie ściętych drzewach, które leśnicy rozmieszczają w lesie tak, aby zwierzęta mogły z nich skorzystać, zgryzając korę wraz z łykiem. Jeśli zwierzyna płowa nie znajdzie wystarczającej ilości kory na drzewach zgryzowych, sięgnie po cienką korę na małych drzewkach w uprawach i młodnikach. Jednak, aby zapobiec takim sytuacjom, drzewa zgryzowe są umieszczane głównie w obszarach oddalonych od młodych drzewek oraz tam, gdzie planowane są cięcia w lasach, podczas zabiegów trzebieżowych.

Tworzenie takich "leśnych stołówek" przynosi nie tylko korzyści dla zwierząt, ale ma również istotne znaczenie dla ochrony lasu i jego długoterminowego rozwoju, zapewniając harmonię pomiędzy zachowaniami zwierząt, a koniecznością ochrony młodego pokolenia drzew.